Dr. Mesut ATLI, Dr. Murat KOLOĞLU, Dr. Çınar YASTI, Dr. Mustafa SARYAL, Dr. Uğur GÖZALAN, Dr. Nuri Aydın KAMA

Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 4. Cerrahi Kliniği, Ankara

Özet

Amaç: Mide kanserli olgularda genel, sistemik, lokal ve peritoneal nüks gelişiminde etkili olan klinik ve patolojik faktörlerin araştırılması.

Durum Değerlendirilmesi: Küratif cerrahiye rağmen mide kanseri hastalarında sıklıkla nüks oluşturabilir. Nüks gelişiminde etkili olan klinik ve patolojik faktörlerin belirlenmesiyle daha etkili tedavi protokolleri belirlenebilir.

Yöntem: Ekim 1991 ve Şubat 2001 yılları arasında Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 4. Cerrahi Kliniği'nde potansiyel küratif cerrahi uygulanan 102 mide kanserli hasta çalışmaya alındı. Toplam 25 klinikopatolojik parametre tek değişkenli (ki4

Çıkarımlar: Ortalama 31.4 ay (6-125 ay) olan takip süresinde 44 (%43.1) hastada nüks gelişti. Çok değişkenli analizlerde tümörün rezektabilitesi ve tutulan lenf nodu oranı nüks gelişiminde en önemli bağımsız faktörler olarak bulunmuştur. Ayrıca lenf nodu tutulum durumu (1992 TNM ve 1997 TNM), nöral ve vasküler invazyon durumu da önemli etkisi olan faktörlerdir. Lenfadenektomi genişliği loko-rejyonel nüksler üzerine etkili görünmektedir; tümörün invazyon derinliği ve Bormann sınıflaması ise peritoneal nükslere etkili bulunmuştur.

Sonuç: Mide kanserine bağlı nükslerin önlenebilmesi tümörün tanı anındaki evresine olduğu kadar, yapılan cerrahi işlemin etkinliğine de bağlıdır. Erken tanının önemi zaten bilinmektedir. Tümöre R0 rezeksiyon yapılması ve tutulan lenf nodu oranının %20'den küçük olması nüksleri azaltmaktadır. Genişletilmiş lenfadenektomi (D2) ile RO rezeksiyon şansını arttırmak ve lenf nodu tutulum yüzdesini düşürmek mümkün olacağından, daha iyi hastalıksız sağkalım sonuçları elde edilebilir.

Anahtar Kelimeler: Mide kanseri, nüks, lenf diseksiyonu.