ŞÜKRÜ DİLEĞE1, ALİ EMRE1, FERHUNDE DİZDAROĞLU2, NEJAT SAVCI3, KORAY ACARLI1, TUNCAY ALTUĞ4, A SEVİM BÜYÜKEVRİM4

1İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilirn Dalı, Çapa/İSTANBUL
2İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, İSTANBUL
3İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Onkoloji Enstitüsü, Patoloji Departmanı, İSTANBUL
4DETAM, İSTANBUL

Özet

Primer organın fonksiyonlarının bozulduğu durumlarda yardımcı bir karaciğerden yararlanılması ile ilgili çalışmalar uzun süredir dikkatleri üzerinde toplamaktadır. Hepatosit nakli, bu amaca yönelik pratik bir yöntemdir.

Bu çalışmanın amacı, dalak içine transplante edilen allogenik sıçan hepatositlerinin doğal gidişini izlemek ve normal, fetal hepatositler ve parsiyel hepatektomi sonrası elde edilen hepatositler arasındaki farkları gözlemektir. Bu çalışmada Wistar albino tipi sıçanlar kullanılmıştır. Üç gurup oluşturulmuştur. Normal yetişkin hayvandan alınan hepatositler, parsiyel hepatektomize yetişkin hayvandan alınan hepatositler ve fetal hepatositler kullanılmıştır. Sıçanlar eter anastezisi altında, hepatosit naklinin 2, 4, 6, 8, 10. günlerinde sakrifiye edilerek ışık mikroskopisi için örnekler alınmıştır.

Üç grupta da özellikle 2. günde 2'li, 4'lü gruplar oluşturan hepatosit toplulukları gözlenmiştir. Bunlardan farklı olarak fetal hepatosit nakli yapılan grupta safra kanaliküllerine benzer yapılar dikkati çekmiştir.

Allogenik hepatosit transplantasyonu, hepatositlerin kısa sürede rejeksiyonu ile sonlanmaktadır. Dalağa transplante edilen hücrelerin orijininden çok histokompatibilite farklılıklarına bağlı gibi gözükmektedir.