SİNAN ERSİN, ALİ MENTEŞ

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi ABD, HPB Cerrahisi Birimi, İZMİR

Özet

Amaç: Mirizzi sendromlu hastaların tedaviye yol gösterici bir sınıflamayla değerlendirilmesi ve farklı tedavi yaklaşımlarının gözden geçirilmesi.

Durum Değerlendirmesi: Bugüne kadar pek çok sınıflama yapılmasına karşın, halen Mirizzi sendromuyla ilgili en tartışmalı noktalardan biri sınıflamasıdır.

Yöntem: 1980-1997 yılları arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine müracaat etmiş ve Mirizzi sendromu tanısı almış 32 hasta retrospektif olarak incelendi. Menteş sınıflamasına göre Tip I'de sistik kanal ya da safra kesesi boyununa oturmuş taşın koledoka eksternal basısı, Tip II'de dış safra yollarında taş olmaksızın kolesistobiliyer fistül, Tip III'de ise dış safra yolları ile safra kesesinin tamamen birleştiği ve taşın dış safra yollarında olduğu hastalar tarif edilmiştir.

Çıkarımlar: Cerrahi tedavi hastaların %93.7'sine uygulandı. Olguların %68.7'si beş ay ile 15 yıl arasında değişen sürelerde izlendi. Seride iki (%6.2) mortalite görüldü.

Sonuç: Mirizzi sendromunda başarılı cerrahi tedavinin yapılabilmesi, doğru sınıflama ile mümkün olabilmektedir. Özellikle Tip III olgularda biliyer ağacın dikkatli eksplorasyonu farklı seçeneklerden birinin etkin uygulanımını kolaylaştıracaktır.

Anahtar Kelimeler: MİRİZZİ SENDROMU, TIKANMA SARILIĞI, KOLELİTİAZİS